Niet in de wolken, maar op de maan!

Het wordt weer eens tijd voor een update vind ik, vinden jullie niet? We zijn ondertussen in Mendoza geweest en vandaag vertrekken we alweer uit San Agustin en tussendoor hebben we natuurlijk weer dingen gedaan en gezien en meegemaakt!

Een week geleden zijn we uit Santiago naar Mendoza vertrokken. Dat was weer een hele mooie route door de Andes, ditmaal niet met bossen en meren, maar met veelkleurige rotsen en haarspeldbochtwegen. Het was wel een beetje eng om al die haarspeldbochten te doen met de bus, want er zat geen railing langs de weg en soms zelfs geen stukje berm ofzo, dus Mieke zat een beetje met klamme handjes naar buiten te kijken. Gelukkig hebben we het overleefd. Boven (op 2800 meter hoogte) was de grens overgang met Argentinië, dat ging allemaal lekker snel. De steward in de bus legde uit wat we moesten doen, maar haar praatte heel snel, het enige wat we konden verstaan was: 'cola' en 'propina'. Dus we moesten ergens een rij vormen (=cola) en we moesten iemand een fooi (=propina) geven. We zijn dus maar achter iedereen aan gelopen en toen kwam het wel goed. Na 6 uur in de bus kwamen we in Mendoza aan.

We zijn 4 nachten in Mendoza geweest. De eerste paar dagen hebben we niet zoveel gedaan, in het hostel gezeten en boek gelezen, beetje door de stad gelopen etc. Maandag gingen we een bike en wine tour doen. Mendoza is de "wijnhoofdstad" van Argentinië, dus dan moet je wel wijn gaan proeven en wijngaarden bezoeken. Een bike en winetour is een heel leuk concept. Je huurt een fiets en daarmee kan je dan iets van 6 uur lang rondfietsen over de "wineroad", en verschillende wijngaarden bezoeken waar je dan tegen een kleine vergoeding (zo'n 4 euro) een rondleiding krijgt en wijn kan proeven). Het was heerlijk om op de fiets te zitten. Sinds we aan het reizen zijn hebben we niet meer gefietst en als échte hollander ga je dat toch wel een beetje missen. Dus eerst hebben we maar een heel stuk gefietst zonder ergens te stoppen om gewoon van het fietsen te genieten, en dat was heerlijk! Onze eerste stop was bij La Antigüa, daar gingen we een proeverijtje doen met likeurtjes, chocola en verschillende broodbeleggen. Eerst kregen we verschillende broodbeleggen, als jams (grapefruitjam en groene appel-jam), olijvenpasta, kaasjes, mosterd met chardonnay, dit laatste was heel lekker! Hiervan hadden we ook een potje gekocht, maar helaas viel die tijdens het fietsen door het tasje heen en viel kapot op straat :( Daarna konden we likeurtjes proeven. Mieke koos absint (75% alcohol...oef!) en Erik een soort kruidendrankje die heel heel scherp was. We kregen een heel borrelglaasje vol, maar hebben het niet helemaal opgedronken (moet je nagaan hoeveel je wel niet drinkt als je een heel borrelglaasje drinkt met 75%, coma??). En daarna kregen we nog wat chocolaatjes, er zat heel lekker kaneelchocola in. Die hadden we ook gekocht. Wat nog heel moeilijk was, want we wisten het woord voor kaneel niet in het spaans, we dachten dat het iets van cinnamón zou zijn (net als in het Engels, maar dan Spaans uitgesproken :p), maar toen we dat zeiden werden we een beetje wazig aangekeken, uiteindelijk bleek dat het canela was (aaah, 'tuurlijk!). Maar toen we de chocolaatjes die we gekocht hadden proefden, bleek dat het helemaal geen kaneel was :( Het proeverijtje was wel geslaagd, maar onze aankopen daar dus niet echt...
Na de proeverij gingen we naar het Museo del vino (wijnmuseum). Het museum was niet zo leuk, allemaal dingen neergezet in een grote hal zonder uitleg erbij wat het was of waarvoor het gebruikt werd. Er stond een deur naar buiten open, dus gingen we even buiten kijken, maar toen we bijna op de wijngaard waren hoorden we opeens achter ons: "chicos!". We mochten daar dus blijkbaar niet zomaar rondlopen :p Even later begon er een rondleiding, dat was op zich wel leuk, toen werd er tenminste wat verteld over alle dingen die daar verzameld stonden en mochten we wel over de wijngaard lopen :p. Tijdens de rondleiding beseften we dat het ons eigenlijk niet zoveel kan schelen hoe de wijn gemaakt werd en dat we gewoon wijn wilden drinken :p Gelukkig gebeurde dat ook, na de rondleiding kregen we nog een (heel flauw) wijntje om te proeven.
Na het wijnmuseum hadden we niet zoveel zin om andere wijngaarden te bezoeken, dus gingen we naar de Beer garden. We hadden een discountbonnetje gekregen van Mr Hugo (waar we de fietsen hadden gehuurd), we zouden bij een biertje, gratis patat krijgen. Dat wilden we natuurlijk wel! Dus we bestelden daar een biertje, maar kregen er alleen wat kaasknabbeltjes bij(die overigens ook heel lekker waren) en geen patat :( Dus bestelden we maar wat empanadas, die wel heel lekker waren!! Daar hebben we een hele tijd gezeten en toen gingen we weer terug naar Mr Hugo.
Wat wel grappig was, toen we bij Mr Hugo aankwamen om iets van 2 uur 's middags, kregen we gelijk een gratis glas wijn in de handen gedrukt :) En toen we om 6 uur weer terugkwamen kregen we nog meer gratis wijn. We hebben daar toen lekker aan een tafeltje gezeten, er kwamen nog meer mensen aan ons tafeltje zitten waar we gezellig mee kletsten en Mr. Hugo bleef maar gratis wijn inschenken: "más vino?" "¡Por supuesto!" (Meer wijn? Natuurlijk!). Uiteindelijk vertrokken we daar om 9uur, wankelend van al die gratis wijn :p.

Verder hebben we niet zoveel gedaan. Mieke heeft nog met een Amerikaans meisje die we in Buenos Aires hadden ontmoet geluncht, een heerlijk bife de lomo met malbec (wijn) saus, met aardappeltjes, drinken en een toetje voor maar €8! Terwijl Mieke van haar heerlijke bife de lomo zat te genieten, was Erik op zoek naar de supermarkt, want hij wilde hutspot maken, maar kon de supermarkt niet vinden, dus eindigde met een mcpollo bij de McDonalds...

Op woensdagochtend vertrokken we naar San Agustin del Valle Fértil. Eerst moesten we twee uur naar San Juan, we zaten boven in de bus, helemaal vooraan, dus we hadden een mooi uitzicht over de weg, dat was wel gaaf J. In San Juan vertrok om 2 uur onze bus naar San Agustin, we hadden toen mooi 2 uur de tijd om even te lunchen met een biertje erbij. De busrit naar San Agustin was niet heel erg relaxt. Het was een beetje een oude bus, zonder airco, terwijl het heel warm was. De stoelen waren niet zo comfi als we gewend zijn in bussen in Argentinië en de weg was heel “heuvelachtig”. De weg was als een sinus-curve. Hele tijd omhoog en naar beneden en de buschauffeur reed best hard en af en toe kreeg je zo’n gevoel in je buik dat je ook hebt in bepaalde atracties in een pretpark (zoals in zo’n schommelschip). Het was wel grappig, alleen af en toe kwam de hamburger van de lunch omhoog... Het landschap was wel weer heel mooi, met heuvels en hele kleine dorpjes. Sommige huisjes zagen er best armoedig uit, ze waren gemaakt van riet dat gevlochten was om houten palen, met daar tegenaan klei geplakt. Maar de mensen die daar wonen zijn waarschijnlijk niet zo arm, want we zagen mensen bij de huisjes en die zagen er gewoon goed gekleed uit enzo.. Toch wel apart om te zien dat ze in zulke huisjes wonen, want het is zo anders dan de bakstenen huizen die we in Nederland gewend zijn, maar het heeft wel iets romantisch... Op een gegeven moment liep er een rivier vanuit de rotsen en die rivier ging niet door een tunneltje onder de weg door, maar gewoon over de weg heen!! De we reden met de bus gewoon door die rivier heen :p Het was niet heel diep, dus het was net als door een grote plas met stromend water rijden.

Om 6uur kwamen we veilig en wel in San Agustin aan, we wisten niet zeker of het goed was gegaan met het boeken van het hotel, dus we hadden ons voorbereid dat we nog een hostel moesten zoeken (dat hoopten we stiekem ook, want dat hotel dat we hadden proberen te boeken was het dubbele van ons budget voor overnachten...). Maar de eigenaar van het hotel stond ons op te wachten, dus dat was wel goed gegaan. Uiteindelijk zijn we ook blij dat het goed is gegaan, want het was echt een heel mooi hotel, met een mooie kamer, met een geweldig bed, een fantastische douche en een goed ontbijt, die door de hoteleigenaar zelf werd geserveerd, met broodjes, fruit, koffie, verse jus d’orange :).
We gingen naar San Agustin om de vallei van de maan te bekijken. Dat is een nationaal park dat eigenlijk ischagualasto (ofzo) heet, maar dat is een hele moeilijke naam, het wordt ook wel de vallei van de maan genoemd, omdat sommige stukken lijken op het oppervlak van de maan. Gister hebben we een tour gedaan door dit park. Dat was wel gaaf! We werden met een auto er doorheen gereden (de hele route door het park was zo’n 40km, en de weg ernaartoe was nog wel 75km). Af en toe stopten we even om van het uitzicht te genieten, sommige rotsformaties beter te kunnen bekijken en foto’s te maken. In het park waren verschillende rotsformaties die mensen namen hadden gegeven, want ze lijken op bepaalde dingen, zoals een rups, een onderzeeër, een paddestoel en een sfynx. Die formaties waren wel grappig, maar eigenlijk was het hele landschap veel indrukwekkender, vooral omdat er op een relatief klein oppervlak iets van 3 hele verschillende landschappen waren. Het begon eerst met een rotsachtig landschap waar wel veel begroeiing was (we vroegen ons toen af waarom het de vallei van de maan wordt genoemd, want op de maan groeien immers geen planten...). Later kwamen we bij valle pinturo (=gekleurde vallei) en dat zag er wel uit als de maan, kale rotsen en geen plantjes. We reden daar een heel stuk doorheen en liepen ook een stuk, het was wel gaaf. Als je heel veel fantasie gebruikte leek het net of je echt op de maan was. Op een gegeven moment kwamen we bij een plaats waar bizar ronde stenen lagen. De gids vertelde hoe het kwam dat die stenen zo rond waren, maar dat was allemaal in het Spaans, met veel technische woorden, dus we weten nog steeds niet hoe de stenen zo rond zijn. Het lijkt er op alsof die stenen gewoon door mensen zijn gemaakt en daar neergelegd zijn om toeristen te trekken. De rotsen allemaal allemaal leuke vormen en in sommige rotsen kon je allemaal dingen zien, net zoals wolkjes kijken.... Het derde landschap bestond uit grote rode rotsen, ook heel mooi om te zien. Maar je kan beter naar de foto’s kijken om een indruk te krijgen van hoe het was, dan dat ik het vertel.

In San Agustin is verder niet zo heel veel te doen. Het is een heel klein dorpje (wel twee keer zo groot als Bergentheim, dus zo klein is het ook weer niet...). Wel leuk om ook een keer in zo’n klein dorpje te zijn ipv een grote stad. Sommige straten zijn niet eens verhard :p. We zaten dus in een hotel, dus moesten we wel uiteten (want in een hotel is nooit een keuken waar je zelf kan koken). Er was een heel leuk restaurantje waar ze heel lekker eten hadden en een serveerster die er heel blij uitzag als er mensen kwamen eten. We hebben daar beiden avonden gegeten, de tweede avond had Mieke een bife de Chorizo besteld die enorm was, waarschijnlijk wel iets van 5 cm dik! Maar wel heel erg lekker :)

Vandaag trekken we weer verder. We gaan een hele kromme route reizen. We gaan eerst namelijk terug naar Mendoza en vanaf daar gaan we naar Valparaíso, een plaatsje in Chili, voorbij Santiago. Maar ja, dat is het gevolg als je steeds je route aan blijft passen tijdens het reizen J We hebben trouwens besloten om niet naar Bolivia en Peru te gaan en nog wat extra plaatsen in Chili te bezoeken, dus we zetten nu koers richting het noorden van Chili (Atamaca-woestijn). Dus het volgende verslag is hoogstwaarschijnlijk weer vanuit Chili :)

Tot zover :)
(Om een reden die ik niet ken kunnen we nu opeens wel weer foto’s op onze blog zetten :s Dus de foto’s staan gewoon hieronder :)