Chili!

¡Hola a todos!

Ditmaal een reisverslag uit Chili :) We zitten nu heerlijk op de binnenplaats van ons hostel in Santiago te genieten van het lekkere weer hier. Het is 31 graden, strakblauwe lucht en in de schaduw is het heerlijk vertoeven!

Afgelopen donderdag zijn we hier aangekomen vanuit Bariloche. We moesten toen de grens passeren en dat was wel een hele belevenis. Eerst moesten we "uitchecken" uit Argentinië. Toen nog een stuk rijden (iets van een half uur) en daar konden we "inchecken" in Chili. Je voelt je dan een half uur lang gedesorienteerd, want waar ben je? Je bent niet meer in Argentinië, maar nog niet in Chili... Bij het binnengaan van Chili zijn ze heel streng wat betreft dierlijke en plantaardige producten. Voordat je bij de grensovergang komt moet je eerst een formulier invullen of je dingen hebt aan te geven, op de achterkant van het formulier staat een hele lijst met dingen die je moet aangeven, van vers fruit tot kruiden en van embryo's tot matebekers... Wij hadden wel een paar dingen in onze tas, dus die hebben we netjes aangegeven, maar daar deden ze verder helemaal niks mee. Dus we zijn heel gemakkelijk door de douane heen gekomen eigenlijk. Toen we voor de paspoort controle stonden te wachten moest iedereen zijn tas voor zich neerleggen en er kwam dan een hond aan alle tassen snuffelen om te ruiken of je iets in je tas had. En als hij wat rook dan tikte hij met zijn pootje op de tas en dan deed de douanebeambte een gele sticker op je tas. Wij waren natuurlijk braaf en kregen geen gele sticker, alleen een nieuwe stempel in ons paspoort :)
De route van Bariloche naar Chili was heel erg mooi! Het ging namelijk dwars door de Andes en het Lakedistrict. Prachtige meren, mooie bossen en bergen zagen we vanuit de bus. Misschien een plek om naar terug te gaan en dan met een auto daar rond te rijden.
De tweede helft van de reis naar Santiago was heel erg relaxt. We hadden een cama-suite bus en dat was nog relaxter dan een cama. Hier was niet een stoel die bijna helemaal plat kon, maar een stoel die helemaal plat kon, met een voetensteuntje die op dezelfde hoogte was als de stoel. De stoel kun dus helemaal getransformeerd worden in een bed! Toen het slaaptijd was kwam de steward van de bus langs om ons bedje klaar te maken. Hij legde de stoel plat, legde een soort van matrasje erop en een fleechedekentje. En zo konden we heerlijk slapen in die bus. Er zat ook nog een gordijntje aan de kant van het gangpad zodat je echt een eigen plekje had. Superchill, en met de busreizen is in Chili een stuk goedkoper dan in Argentinië dus het was ook nog goed te betalen ook!

Donderdagochtend kwamen we heerlijk uitgeslapen in Santiago aan. Helaas was er wat misgegaan met onze hostelreservering. We hadden het perfecte hostel van Santiago geboekt, maar blijkbaar was hij al vol op het moment dat we boekten, maar was dat niet doorgekomen op de site. Dus we konden er maar 1 nachtje blijven en daarna moesten we een ander hostel vinden. Dat was alleen wat moeilijker dan gedacht, want dit was zo'n beetje het drukste weekend van het jaar in Santiago. Want er was een muziekfestival (met allemaal grote internationale bands) en op zondag was er de marathon van Santiago. Dus heel veel hostels zaten al vol. We hebben wel voor elke nacht een hostel gevonden gelukkig. Van vrijdag op zaterdag zaten we in een heel mooi hostel op Plaza de Armas (het centrum van Santiago), we hadden daar een privékamer dat eigenlijk meer een appartement was dan een hostelkamer. Zaterdag tot maandag hebben we in een hotel overnacht dat een Duitser, die we tegenkwamen onderweg naar Santiago, ons had aangeraden. Hij was heel enthousiast over het hostel, maar het enige positieve dat wij er aan konden ontdekken was dat het heel goedkoop was. Duitsers dus niet weer geloven :p En vanaf gister tot en met vrijdag zitten we wel weer in het hostel dat we oorspronkelijk geboekt hebben. Echt een prachtig hostel!! Het leuke van al die verschillende hostels is dat we wel in drie verschillende buurten van Santiago hebben gezeten en wat verschillende plekjes van de stad daardoor hebben kunnen zien.

Naast heen en weer verhuizen tussen hostels hebben we niet heel veel gedaan. De eerste dag hadden we een paar leuke engelse boeken gekocht en het grootste deel van de tijd hebben we heerlijk zitten lezen. In onze kamer, buiten in het hostel, of lekker in 1 van de parken die Santiago rijk is.
Verder hebben we zaterdag Cerro Sancristobal beklommen. Dat is een heuvel in het midden van Santiago vanaf waar je een mooi uitzicht hebt over de stad. Je kon daar met een zo'n kabelbaan naar boven, maar dit keer hebben we de sportieve variant gekozen en zijn we de berg opgelopen :). het was wel een leuke wandeltocht. Want onderweg kon je steeds tussen de bomen doorkijken en dan zag je dat je steeds hoger kwam (gelukkig maar!) en dat het uitzicht over de stad steeds mooier werd. Na heel wat hijgen, puffen en zweten en van het uitzicht genieten, kwamen we uiteindelijk op de top aan. Vanaf daar had je wel een mooi uitzicht over de stad. Boven op de berg stond een soort kapel in de vorm van een Mariabeeld, het leek een beetje op de Jezus die je in Río de Janeiro hebt, hier hebben ze de Maria van Santiago... Daar bovenop hebben we genoten van een Chileens nationaal drankje, huesillo con mote. Dit klinkt als een fantasie drankje, en het is ook wel iets heel raars. Onder in je beker ligt "mote", dit is een soort tarweachtig spul. En boven in het glas ligt de "huesillo" dat is perzik die eerst gekookt is in suiker en kaneel en daarna gedroogd is. En dit ligt in een ijsthee-achtige vloeistof. Het is best lekker, als je er maar niet te lang naar kijkt, want het ziet er op z'n minst bijzonder uit..

Zondag hebben we lekker in een parkje zitten lezen onder het genot van Chileens empanadas, die best lekker zijn, maar wel minder lekker dan de Argentijnse empanadas.
Gister hebben we een stadstour gedaan. Dat was erg leuk! Het was een tour die 4 uur duurde en we liepen door een best groot stuk van de stad en ondertussen vertelde de gids allemaal dingen over de geschiedenis van Chili, Pinochet enzo en over het dagelijks leven. Erg interessant! Halverwege de tour stopte we bij een restaurantje waar we wat konden eten en drinken. Wij gingen een pisco sour drinken, dit is een ander chileense drank, het Pisco (een alcoholisch drankje) met eiwit, suiker en citroensap. Het is een heel lekkere verfrissende drank. Alleen wel heel sterk, er zat zo'n 35% alcohol in en gezien het middag was, hakte dat drankje er wel hard in en hebben we van de tweede helft van de tour niet heel veel meer meegekregen.
De gids vertelde ook over een koffiehuis waar wij ook al een kopje koffie hebben gedronken. Het is een cafeetje dat er heel apart uitziet. Het is een grote balie waar allemaal zakenmannen koffie aan staan te drinken. Achter die balie staan alleen vrouwen in strakke korte jurkjes. Nadat we daar een tijdje hadden gestaan viel het ons opeens dat er bijna alleen maar mannen waren. Toen begonnen we ons opeens heel hard af te vragen wat het eigenlijk voor koffietent was. Er hing namelijk ook een bordje dat je er gerust mocht roken, omdat mensen onder de 18 er niet binnen mochten komen. Allemaal een beetje apart, vrouwen in korte strakke jurkjes, overwegend mannen en geen toegang voor minderjarigen... Toen we onze koffie op hadden vroegen we waarom er bijna alleen maar mannen waren, maar we kregen een antwoord in het Chileens spaans en verstonden het antwoord niet echt (wat wel vaker een probleem is..). Maar de gids haalde ons uit dit mysterie. Hij vertelde dat mensen in Chili niet zoveel koffie dronken, omdat Chileense koffie helemaal niet lekker is. Maar een man wilde toch een succesvolle koffiezaak opzetten, hij importeerde koffie uit verschillende landen waar wel lekkere koffie vandaan komt, maar dat was hele dure koffie. Dus moest hij iets bedenken waardoor hij wel klanten kon trekken. En wat trekt mannen? Natuurlijk, mooie vrouwen. Dus hij zette wat sexy geklede vrouwen in zijn koffiebar, die een beetje flirtten met de zakenmannen en een goed lopende zaak was geboren. Er zijn nu een paar van zulke, bijzondere koffiezaken te vinden in Santiago en zonder het te weten hadden wij er al kennis meegemaakt..
Na de tour hebben we een typisch chileens gerecht gegeten dat Churrasco heet. Dat is een hoop patat, met daar boven op dunne plakjes vlees, stukjes worst, en stukjes knakworst met gebakken ui en ei. Heel vet en heel ongezond en niet echt lekker :p Maar weer een culturele ervaring. We wilden eerst allebei 1 bestellen, maar de ober raadde ons aan om er 1 samen te doen, en dat was maar goed ook, want met z'n tweeën konden we em niet eens op! En naast ons zagen we mensen die er met z'n 4en van aten, haha..

Geld is wel een bijzonder iets hier. De wisselkoers van Euro naar Chileense Peso is €1 = $680. Een hele vervelende koers dus en alle prijzen zijn enorm. Een biertje kost zo'n 1000 pesos. Erg vervelend om steeds om te rekenen, maar wel grappig dat je met briefjes van 10 000 in je portemonnee rondloopt, kan je je ook een keer rijk voelen :p. 2 briefjes (van 2000 en 5000) zijn plastic en daar zit een doorzichtig stukje is, vet grappig. Je kan ze ook niet doorscheuren, wat we al geprobeerd hebben natuurlijk :p

In sommige winkels hebben ze een heel raar systeem om iets te kopen. Eerst vertel je aan 1 iemand wat je wilt hebben, dan krijg je een bonnetje van die persoon. Met dat bonnetje ga je naar de kassa waar je betaald. Daar krijg je een nieuwe bon. Met die nieuwe bon ga je naar een derde persoon waar je vervolgens je product krijgt. We wilden bijvoorbeeld een keer een ijsje. Eerst moesten we tegen de eerste vrouw zeggen dat we een ijsje wilden en wat voor ijsje. Ze maakte een bonnetje voor ons. Met dat bonnetje gingen we naar de tweede vrouw bij wie we moesten betalen en kregen een nieuw bonnetje. Met dat bonnetje konden we uiteindelijk naar het ijsloket waar een derde vrouw op ons zat te wachten die ons ijsje maakte.. Soms komt het ook wel voor dat je eerst bij de eerste zegt wat je wil, dat je dan naar de kassa moet om te betalen en dan weer terug naar de eerste persoon om je product op te halen... We hebben geen idee waarom dit zo werkt, maar het zou toch efficiënter kunnen zou je denken...

Misschien hebben we de president van Chili gezien (Sebastian Piñera). Toen we vrijdag in ons tweede hostel aankwamen, zou de president net aankomen op Plaza de Armas (waar dat hostel over uit keek). Er stonden allemaal mensen te wachten en cameramannen en journalisten en politiemannen. Dus wij gingen wachten totdat de president aan zou komen, we hadden toch niets beter te doen. Maar toen we een tijdje stonden te wachten kwamen we erachter dat we eigenlijk helemaal niet wisten wie de president van Chili is en hoe hij eruit zag, dus we wisten helemaal niet op wie we eigenlijk stonden te wachten :p Uiteindelijk zagen we iemand uit een auto stappen, die omsingeld werd door journalisten en daarna liep iedereen weg, dus dat was hem waarschijnlijk geweest. Ook al wisten we niet wie de president was, was het wel een leuk schouwspel om te zien :p

Dat was het weer voor deze keer! We gaan weer door met lekker relaxen hier! Later!

Foto's:
http://www.zumodrive.com/share/bzQbYzJkMj?page=33

staan misschien een paar dezelfde, maar ook nog wat anderen:
http://www.facebook.com/album.php?aid=284566&id=568216318&l=d66d90b49e